Almanya'da Bitmeyen Sonbahar!

• Bölüm: Dilbilim

• Gidilen Üniversite: Leipzig, Almanya

• Başvuru Ortalaması: 3.85

• Dönem: Fall 2024

• Toplam Masraf: 2800€ civarı

• Konaklama Ücreti: 350 euro

• Tekrar Gider Miydin? Başka bir yere giderdim

Erasmus programından beklentin neydi?

Çok iyi bir akademik eğitim görmek, uluslararası bir akademik çevre edinmek. Tamamen eğitim odaklı gitmiştim.

Seni en çok zorlayan ne oldu?

Beklentimi boşa çıkarması ve vize işleri, oraya gittiğimde uğraşmak zorunda kaldığım bir sürü resmî ıvır zıvır iş…

Bir daha gidecek olsaydınız neyi farklı yapardınız? Veya bir öneri verseydiniz, ne olurdu?

Öncelikle neden Erasmus’a gidiyorum, gitmek istiyorum sorusuna tatmin edici bir cevap bulurdum. Vize, konaklama, gidiş ve dönüş işlemleri… Tüm bu zorluklara katlanabileceğim kadar istiyor muyum gerçekten? Ben nasıl biriyim? Tecrübe kazanmak beni memnun eder mi yoksa tecrübenin illa iyi olması mı gerekir memnuniyetim için? Sırf akranlarım gidiyor ve herkes çektiği onca çileyi es geçip gezi fotoğraflarını paylaşıyor, Avrupa’da rahat rahat gezebilmenin havasını atıyor diye istiyor da olabilirim. Buna değer mi? Sırf herkes övgüyle bahşediyor diye ben de övecek, müthiş güzel bir tecrübe yaşayacak değilim. Ben kimim ve neden bunu istiyorum soruları önemli o yüzden. Bu soruları cevaplayıp amacım doğrultusunda tercihlerimi yapardım. Gideceğim ülkeyi ve üniversiteyi iyi araştırırdım. Hocalarımla istişare ederdim. Daha önce bu üniversiteye gitmiş bir üst dönemim varsa ona ulaşmaya çalışıp tecrübelerinden istifade ederdim. Vize işlemlerini vb. çok önceden araştırırdım.

Olmazsa olmaz bir şey değil, olmasa da olur bir şey. Olmaması, olmasından daha iyi olabilir. Bir şeyi elde edemediğimizde onun mutlak iyi olduğunu varsayıp elden kaçırdığımız muhtemel güzellikleri için yakınıyoruz. Halbuki bu gayet berbat bir şey de olabilir, tüm o kötülüklerden ve yorgunluktan korunmuş olabileceğimiz de bir ihtimal. Başkalarının sesinden yalnızca iyi olanı duyduğumuzda hiçbir şey kötü değilmiş gibi davranıyor ve bu bize verilmediği için mahrum edildiğimizi sanıp öfkeleniyoruz. Önce bir sakin olalım lütfen. Herkes her şeyi tecrübe etmek zorunda değil. Ben Erasmus’a gitmeyi tecrübe ettim, sen Erasmus’a gitmemeyi tecrübe edebilirsin. And it’s okay. Birini diğerinden üstün kılan hiçbir şey yok. Ne ben gittim/gidebildim diye kıymete bindim ne de bir başkası gitmediği/gidemediği için değer kaybetti. Bu yüzden kim olduğum ve neden Erasmus yapmak üzerinde bu kadar fazla duruyorum. Çünkü kendimizi ignore gidip başkalarının sebepleriyle gittiğimizde Erasmus burnumuzdan gelen bir tecrübeye dönüyor. Mesela ben Avrupa sevmiyordum, gezmekte de pek gözüm yoktu ama eğitimi iyi diye gitmek istemiştim. Bu üniversitenin bu bölümde dünya sıralamasında iyi bir yeri vardı. Fakat hakikatte bana hiç de iyi gelmedi… Almanca bilmiyordum ve lisans dersleri Almanca’ydı, yüksek lisanstan ders almak zorunda kaldım. Hocalar iyi değildi, dersler öğretici değildi. Sürekli “Bu dersi geçebilecek miyim, saydırabilecek miyim?” anksiyetesiyle geçti aylarım. Zaten Erasmus öğrencileri için adam akıllı bir sistemleri yok. Hocalardan tek tek kağıt toplayıp dersi geçtiğimi ibraz etmem gerekti. Hocalar desen e-maillere asla dönmüyorlar, ulaşmak çok zor. Anlatırken travmalarım tetik tetik oldu bak…

Son olarak… Almanya’da dönem geç başladığı için ben gitmeden önce Boğaziçi’nde dersler halihazırda başlamıştı. Bu dönemde Boun’da ders programı yapıp onaya göndermek iyi bir önlem olabilir. Çünkü vizenin garantisi yok ve o bekleyiş çok yorucu, çok stresli. Mesela bir arkadaşım son anda gitmekten vazgeçti ama Boun’da ders seçmediği için bir ay boyunca evrak işleriyle uğraştı, okula geri dönebilmek için.

Son olarak Erasmus deneyiminle alakalı aklına ilk ne geliyor? :)

Dünya; içindeyken hiç bitmeyecek gibiydi ama şükür ki bitti.